30 Ekim 2014 Perşembe

KUZULARIN SESSİZLİĞİ- Thomas Harris






Kuzuların Sessizliği filmini 2 veya 3 defa izledim yanlış hatırlamıyorsam. Peki filmini bu kadar çok izlediğim bir kitabı okumak sıkıcı geldi mi? Tabi ki hayır!

Aslında filmini izlediğim kitaplara karşı bir ön yargım vardır, filmini izlediysem kitaptan zevk almayacağımı düşünürüm. Bu yüzden filmi görmeden önce kitabı okumaya çalışırım.  Bunu da arkadaşımın ısrarları sonucunda okumaya karar vermiştim, iyi ki de okumuşum:) 

Hatta okudukça filmden sahneler de gözümün önüne geldi ve "ne filmdi beee" diyip durdum:) İnsan bir seri katile aşık olabilir mi? Ben Anthony Hopkins'e aşık olmuştum; gerçi Hopkins'in o zamanki sevgilisi Martha Stewart filmi izleyince Hannibal Lecter karakterinden etkilenerek Hopkins'den ayrılmış ama neyse... 

Akademi tarihinde Big Five olarak adlandırılan en iyi film, en iyi aktör, en iyi aktrist, en iyi senaryo, en iyi yönetmen ödüllerinin hepsini birden kazanan üç filmden biriymiş Kuzuların Sessizliği. (Diğer ikisi de Bir Gecede Oldu (It Happened One Night) ve Guguk Kuşu (One Flew Over The Cuckoo's Nest) filmleriymiş.)
Anthony Hopkins filmde 16-17 dk. görünmesine rağmen ödülü almayı başarmış. Tekrar izleyesim geldi filmi valla:) 

Film mi kitap mı derseniz ilk defa kararsız kaldım, ikisi de çok başarılı. Gerilim seviyorsanız kaçırmayın derim.


Kitap Tanıtımından:

Buffalo Bill lakabıyla tanınan bir seri katil, bazı kadınların peşine düşmektedir. Katilin belli bir amacı vardır ama cesetler farklı eyaletlerde bulunduğu için kimse bunu kavrayamaz. FBI Akademisi'nde genç bir stajyer öğrenci olan Clarice Starling, büronun davranış bilimleri bölümünden Jack Crawford tarafından çağırılınca şaşırmıştır. Görevi, çok zeki bir psikiyatr ve korkunç bir katil olan, Baltimore Akıl Hastanesi'nde tutularak kriminal cinnet açısından yakından izlenen Dr. Hannibal Lecter ile görüşmektir. Lecter'ın, katillerin zihin yapısıyla ilgili öngörülerinin, Buffalo Bill'in izinin sürülmesine ve adamın yakalanmasına yardım edebileceği düşünülmektedir. 


Zeki ve çekici bir kadın olan Starling, kendini Lecter gibi keskin zekâlı biriyle garip ve yoğun bir ilişki içinde bulunca sarsılır. Adamın, Buffalo Bill ve genç kadının kendisi hakkındaki şifreli ipuçları; Starling'i tüm okurların tüyler ürpertici ve son derece sürükleyici bulacağı bir araştırmaya sürükler. Büyük bir yaratıcılık ve ustalıkla kaleme alınmış olan Kuzuların Sessizliği romanı bir gerilim klasiğidir.

25 Ekim 2014 Cumartesi

Film: Pek Yakında


Ne zamandır sinemaya gitmiyordum, İncir Reçeli 2'yi izleme niyetindeydik ancak seansı kaçırmamız sebebiyle kısmetimize Pek Yakında'yı izlemek düştü.

Filmin konusu şöyle: 

Korsan DVD işinden hayatını kazanan Zafer (Cem Yılmaz), tövbe edip bu işi bırakmaya karar verir, boşanmaya niyetli olan karısının gönlünü yeniden kazanmaya kararlıdır. Yönetmen Ahben'in (Zafer Algöz) 1970'li yıllarda yazdığı senaryoyu okuyan Zafer, filmin yapımcılığını üstlenir.

Ben en çok Ahben karakterini beğendim, Boğaç'ın (Ozan Güven) sesine de hayran kaldım:)

Tüm cinemaximumlarda böyle midir yoksa bizim gittiğimize mi özeldi bilmiyorum ama filmin başlangıcında tam 25 dakika reklam izledik! Reklamlardan sonra 35 dakika film ve ara! E daha yeni başlamıştık nooldu ki dedik, bir anlam veremedik bu kadar çabuk verilen araya?! Sonra da 1,5 saat filmin kalanını seyrettik ama gece bebelerden sebep 50 defa kalkan ben gözlerimi açık tutmakta zorlandım tabi bu kadar uzun süre karanlıkta oturunca!:)

Bunca zaman sonra ne izlesem bana güzel geleceğinden yorumum objektif olur mu bilmem ama ben beğendim filmi, ama "karnım ağrıyana kadar güleceğim" beklentisiyle giderseniz hayal kırıklığına uğrarsınız.



24 Ekim 2014 Cuma

EN GÜZEL GÜNLERİNİ DEMEK BENSİZ YAŞADIN- Can Gürses


Doğan Kitap
229 sayfa

Vaaayyy nerden başlasam da nasıl anlatsam.... Aslında taa ne zaman edinmiştim bu kitabı ama ismi ve kapak tasarımı(ki kendisine bayıldım; kitabın naif, duygusal dilini tamamlar nitelikte, daha iyisi olamazdı sanırım) nedeniyle "sonbaharda okumalıyım" demiştim. İyi mi ettin kötü mü ettin derseniz yazarla geç tanışmam nedeniyle üzüldüm ama sonbaharın hüzünlü atmosferi pek güzel uydu bu kitaba...

Kısaca konumuza bakacak olursak, 12 Eylül'den sonra yurt dışına kaçan Koza, 27 yıl sonra evine dönmüştür ve annesi Edibe Hanım, Koza'nın dönüşü şerefine tüm aileyi evine yemeğe davet eder. Koza'nın kardeşleri, yeğenleri aynı sofrada buluşurlar. Aile olmak nedir? Kan bağı, aynı sofrayı paylaşmak aile olmak için yeterli midir? Aradan geçen yıllarda neler değişmiştir?

Kitaptaki bölüm başlıkları yemek isimlerinden. Süt Çorbası, Yaprak Ciğer, Kekikli Bulgur Pilavı, Acılı Ezme, Ispanaklı Gül Böreği,  Biber Dolması, Zeytinyağlı Kereviz, Topik, İrmik Helvası, Türk Kahvesi. Yani Edibe Hanımın o akşamki menüsü böyle:) Her bölümde ailenin bir üyesinin kafa sesini dinliyoruz, kendiyle hesaplaşmasına, ailenin diğer üyeleri hakkındaki düşüncelerine tanık oluyoruz.

Bununla da kalmıyor Sarışın Duvar, Gülümseyin Kodakla, Botticelli Lülesi, Alis'in Ayakkabısı, Çiçek Dürbünü, Kalem Dolması, Cam Sürahi, Antika Ayna ve Masa Örtüsü bölümlerinde de duvarın, aile fotoğrafının, Korkmaz'ın çerçeveletilip asılan saçının, Koza'nın ayakkabısının, Yılmaz'ın dürbününün, Hicaz'ın dolma kaleminin, aynanın ve masa örtüsünün aile hakkında anlattığı hikayeleri dinliyoruz...Eşyaların dile getirilmesi çok farklı ve güzel olmuş, hikayeyi muhteşem bir şekilde tamamlamış.

Örneğin dolma kalemi, şair Hicaz'ı anlatır:
"Hicaz beni daha ziyade kavgaya tutuşturarak, sargı bezine sararak, ben iyileşir iyileşmez beni sözcük alışverişine yollayıp eksikleri aldırarak, getirdiğim sözcükleri eminim ki beğenmeyerek, sözcükleri başkalarıyla değiştirmem için beni yine pazar yerine kışkışlayarak, geldiğimde bu kez de para üstünü az bulup bana taklalar attırarak, yetinmeyip beni kendi elleriyle hırpalayıp bedbaht ederek, durulacak gibi olduğumda yüz mekik çektirerek, yavaşlayacak gibi olduğumda şaklabanlık ettirerek, hiç yorulmadığıma emin olunca, dostluğumuzu pekiştirdiğini hissederek yazdıklarını sever."

Karakterlerin başlarda biraz karışma ihtimali var ama sonraları yerine oturuyor. Vakit kaybetmemek adına ben hemen bir şema yapmıştım ilk sayfalarda. Şöyle ki:



Yazar çok genç, henüz 25 yaşında ama yazdıkları bunu yalanlar nitelikte! Ve bu kitabın bir ilk roman olduğuna inanmak da çok güç! Sen ne ara o kadar bilgi ve duygu birikimini yaptın diyesi geliyor insanın! :) 

Bu arada yazar,  "Öyle Bir Geçer Zaman Ki" dizisinin de bir dönem diyalog yazarlığını yapmış.

Kitabı okuduktan sonra, yazarın internet sitesine (http://www.cangurses.net/kitaplari_kapak.php) de bir bakmanızı öneririm, kitapta adı geçen yerlerin fotoğrafları ve şarkılar var. You Are şarkısına bayıldım bu arada.

Hatta dayanamayacağım şurda da paylaşıveriyorum efendim:)




Kitap Tanıtımından:

Genç yazar Can Gürses’ten Türkçenin doruklarında gezinen, usta işi bir ilk roman


“Annem bizi bağrına basan elleriyle, sesini çıkarmadan, ‘Biz bir aileyiz’ diyor. Bunu hepimizden çok bizim ev biliyor.” “Vasiyetimi okumaya başlasam bırakır mısınız kavgayı? Odamda, yatağımın yanındaki çekmecede. Şarkıyı falan bırakıp, getireyim, okuyayım mı? Keyfinizi kaçırayım, yemekleri çöpe atayım mı? Ne kadar yazık ediyoruz zamana. Bir daha niye gelesiniz bu eve? Buradayız, evimizde. Hep birlikteyiz. Koza bile burada. Eskisi gibi. Daha da kalabalığız. Ne güzel. Ne gerçek. Aile dediğin kalabalık bir sofradır. Daha ne?”



En Güzel Günlerini Demek Bensiz Yaşadın, okuru kalabalık bir aile yemeğine davet ediyor ve sofradaki tek boş sandalyeye oturtuyor. 12 Eylül’den sonra yurt dışına kaçmak zorunda kalan Koza, 27 yıl sonra ülkesine, şehrine, ailesine dönüyor, günümüz İstanbul’unda üst-orta sınıftan bir ailenin bireylerinin bilinçaltı yolculuğu başlıyor. Günlük gerçeklerin ve anıların sökün ettiği, yemeklerin, özellikle de sevilmeyen yemeklerin, şarkıların ve eşyanın dile geldiği, neşe ve sevincin, hüzün ve pişmanlıkla iç içe geçtiği tek günlük bir yolculuk bu…


Yaşasın Ödülüm Oldu:)




Sevgili Kitap Eylemi sağolsun beni ödüllendirmiş:) Kendisine teşekkür ediyorum:)

Ama bu ödülün bazı kuralları varmış.

1-Ödülü verenin linkini de veriyormuşuz .

http://kitapeylemi.blogspot.com.tr/



2-Ödül resmi paylaşılacakmış.

Yukarıda daha iyi durur diye yukarıda paylaştım gitti:)


3-15 tane arkadaşımıza da bu ödülden veriyormuşuz.



Ooyyyy 15 çok değil mi yaaav? Bana kalsa ben herkese bol keseden ödül dağıtırım, beğendiğim sessiz takipte kaldığım bir sürü blog var. Ama şimdi çekindim böyle sessiz sessiz takip edip de ben size ödül verdim ama şartlar da var desem ne derler ki acep?

Ben sadece 3 kişiye ödül versem ödülüme halel gelmiş olur mu, başıma bir uğursuzluk gelir mi çelişkileri içinde:P, daha önce ödüllendirilmediklerini umarak ve tabi kabul ederlerse



Kitaptan Kaleler 'i ödüllendiriyorum.

Sevgiler...




19 Ekim 2014 Pazar

Bi Sürü Ayracım Oldu:)



Her kitapseverde olduğu gibi bende de bir ayraç tutkusu var. İnternette rastladığım güzel illüstrasyonları bir kenara kaydediyordum kaç zamandır ve gün bugündür deyip kendilerini bastırdım.  


Kırtasiyeye taşınmaya üşendiğimden kendime ucuzundan bir laminasyon aleti bile aldım:)




İstediğim incelikte kurdele bulamadığımdan tepelerini delip kurdele takamadım ama böyle de güzel oldu sanki?:)



Bunlar bastırmak istediklerimin yarısı daha!:) Teknik bir arıza nedeniyle diğer yarısını bastıramadım:(


Ayrı bir şevkle kitap okuyabilirim artık:)




16 Ekim 2014 Perşembe

SESSİZ ÇIĞLIK- Lisa Gardner





Martı Yayınları
559 sayfa
Çeviri: Ozan Aydın

Lisa Gardner'in okuduğum ilk romanı bu, ama diğer romanlarına da gözümü dikmiş bulunmaktayım artık. 

Dedektif DD. Warren serisinin 3. kitabıymış Sessiz Çığlık, ben bilmeden almıştım.

Seri şu şekildeymiş efendim:

1-Tek Başına
2-Saklambaç
3-Sessiz Çığlık
4-Anlatmak İçin Yaşa
5-Kızım İçin Son Kez
6-Son Yüzleşme

Sarah Jones, gazeteci eşi Jason ve 4 yaşındaki kızları Ree ile sakin bir hayat süren bir öğretmendir. Bir gün Sarah ortadan kaybolur, eve zorla girildiğini gösteren hiç bir kanıt yoktur, sadece yatak odasında kırık bir lamba vardır. Sarah'ya ne olduğu kocaman bir soru işaretidir ve baş şüpheli de kocasıdır.

Kitap, Sarah'nın "İnsanların ömürlerinin son saatlerinde neler hissettiklerini hep merak etmişimdir." cümlesiyle başlıyor ve sizi 559 sayfa boyunca heyecanla okumaya zorluyor. Uzaktan yakından olayla ilgisi bulunan farklı karakterlerin hayatı ve onların olayla ilgili düşüncelerine de yer verildiğinden, siz de sürekli kurguluyor, ipuçlarını yakalamaya çalışıyor, neler olduğunu anlamaya çalışıyorsunuz. Ben 500. sayfada hala "nooollldu yahu bu kadına" diyordum:) Ve son sayfada da dikkatimden kaçan küçük bir nokta şak diye yüzüme çarpıldı!:)

Velhasıl kelam Lisa Gardner'ı pek beğendim, diğer kitaplarını da en kısa zamanda edinmeye çalışacağım...


Kitap Tanıtımından:

Kapalı kapılar ardında neler yaşandığını bilemezsiniz...

Harika bir ev.
Muhteşem bir aile.
Ölümcül bir sır...


Keşke size tehlikeyi gördüğümü, canımı dişime takıp direndiğimi söyleyebilseydim. Diğerlerini bilmem ama ben sevginin nefrete, arzunun takıntıya bu kadar kolay dönüşebileceğini anlamalıydım. Herkes bir yana ben başıma gelecekleri sezmeliydim…

Tüm ülkeyi ayağa kaldıracak sansasyonel bir olay yaşanır; medyanın ortalığı cehenneme çevirmesi için gerekli tüm malzemeler hazırdır: Sarışın ve oldukça alımlı bir kadın olan Sandra Jones bir anda ortadan kaybolur ve geriye tek tanık olarak dört yaşındaki kızı kalır; tek şüpheli olarak da yakışıklı ve sırlarla dolu kocası Jason Jones…

D. D. Warren olay yerine geldiğinde karşılaştığı tablo normal bir kaybolma vakasına işaret etse de, Jones ailesinin sıradan hayatının ardında bambaşka şeylerin yaşandığını hissetmiştir. Gerçek suçlu kimdir? Neyin peşindedir? Olayın derinliklerine inildikçe her şey bambaşka bir hal alacak, Komiser Warren kendini hiç beklemediği kadar karanlık bir dünyanın içinde bulacaktır...

14 Ekim 2014 Salı

Film: KARANLIKTA DANS- DANCER IN THE DARK


Ne zamandır film izleyemiyordum; müzikal, dram türünde bir Lars Von Trier filmiyle açılışı yapayım dedim. Darısı sinema ve tiyatronun başına olsun:)

Film 2000, Hollanda-ABD-Almanya ortak yapımı olup Cannes Film Festivalinde Altın Palmiye ödülü kazanmış; Björk de burdaki rolüyle En İyi Aktrist ödülünü almış.





Filmin konusu şöyle: Selma Jezkova (Björk), Amerika'da yaşayan Çek asıllı bir göçmendir ve evye fabrikasında çalışmaktadır. Kalıtsal bir hastalık nedeniyle gitgide görme yetisini kaybetmektedir, oğlu Gene'de de aynı hastalık vardır ve Selma, oğlunun ameliyatı için gece gündüz çalışarak para biriktirmektedir. Selma, aynı zamanda bir müzikal tutkunudur, zaman zaman bulunduğu ortamdan hayal alemine geçişler yaparak o anki duruma uygun bir müzikalde başrol oyuncusu olur.




Filmin başındaki çekimler, amatör çekim şeklindeydi, sürekli sallantı halindeki görüntülerden başınız dönebilir ama filmin başına aldanıp izlememezlik etmeyin. 


Konusu basit hatta sonu tahmin edilebilir ama Björk'ün performansı, müzikallerin tadında bırakılması (ki ben müzikal sevmem ama araya serpiştirilen kısa müzikaller filme renk katmış) filmi gayet başarılı kılmış.


Tek eleştirim var o da Björk'ün iş arkadaşını canlandıran Catherine Deneuve'ya. Yav arkadaş insan her ortamda, her durumda bakımlı ve güzel olabilir mi?!:)

Film öyle "aman bir kafa dağıtayım" tarzında değil, tam tersine midenize kramplar giriyor, sinirleniyorsunuz, geriliyorsunuz, üzülüyorsunuz kısacası huzursuz edici bir film ama kesinlikle izlenmeli...

10 Ekim 2014 Cuma

MADAM BAMBU- Faik Baysal




Can Yayınları 
286 sayfa


Kitaplığımın başına geçtim hangi kitabı okusam diye...Madam Bambu'ya takıldı gözüm, 2 sene olmuş alalı (D&R'ın 5 TL'lik kampanyasından ismini beğenip almıştım), zahmet olacak ama bir okuyayım artık dedim ve ilk sayfayı çevirdim...Roman beni ilk cümleden itibaren aldı ve keyifle okudum.

Kahramanın bir bayan (Madam Bambu) falan olduğunu düşünmeyin, Madam Bambu yardımcı karakter, baştan sona her şeyi kahramanımız Senar Kul anlatıyor. 

Senar Kul 66 yaşında, hep keman virtüözü olmayı istemiş, belediye mezbahasından emekli bir veterinerdir. Karısını 15 yıl önce kaybetmiştir, bir daha da evlenmemiştir, ancak yalnızlıktan kaynaklanan bir bunalıma girmiştir ve gittiği psikiyatristler kendisine evlenmesini ve sakin bir yere tatile gitmesini telkin ederler. Senar Bey de tatile gitmeye karar verir, sahil kıyısında bir motele yerleşir, iyi mi eder kötü mü eder onu okuyunca göreceksiniz:)

Romanda günümüzde de geçerliliğini koruyan toplumsal, kültürel, politik eleştiriler mevcut...

Benzetmek doğru olur mu bilmem ama ben Madam Bambu'yu okurken Salinger tadı aldım. Hani Salinger'in Çavdar Tarlasında Çocuklar kitabında sohbet ediyormuş gibi rahat bir anlatımı var ya, hah işte öyle bir anlatımı var Faik Baysal'ın da.

Madam Bambu (2001), Faik Baysal'ın son eseriymiş, yazar 2002'de vefat etmiş. Yazarın diğer eserlerini, özellikle 19 yaşındayken yazdığı, 1944 yılında yaklaşık 100 sayfasının sakıncalı bulunması nedeniyle sansürlenerek yayımlanan, sonradan atılan bölümlerinin de eklenmesiyle yeniden yayımlanarak (tam 50 yıl sonra 1994'te) Orhan Kemal Roman Ödülü'ne layık görülen Sarduvan adlı eserini merak ettim. Baskısı tükenmiş sanırım ama bir şekilde denk getirip okumalı...


"Bazı sözler çok basit görünüyordu ama yaşamın bütün felaketlerini içeriyorlardı.Anlatmak ve anlamak, bunlar insanı özetleyen iki fiildi. Biri aksadı mı öteki hemen topallıyordu."

"Geçmişin dünyasında dolaşmak iyi bir şey değil. Mezarlıkta dolaşmak gibi bir şey bu. Adım başında ölülerle karşılaşıyorsunuz. Ne denli çabalarsanız çabalayın hiç birini ayağa kaldıramıyorsunuz da."

"Şu acı dediğimiz şeyin yapısı pek bilinmiyordu. Elle tutulmuyordu, yıkıcı gücü çok yüksekti. Önce sinirleri felç ediyor, sonra suskunluğa ya da göz yaşına dönüşüyor, bazen de beynimizi yerinden oynatıyordu."

"Paranın ve şatafatın çok olduğu yerde bugüne kadar hangi namus barınabilmişti?"


Kitap Tanıtımından:
Madam Bambu, çağrıştırdığının tersine, bir kadının değil, yapayalnız kalmış bir yaşlı adamın romanı. Senar Kul, altmış yaşın üzerinde, Belediye Mezbahasından emekli bir veteriner hekimdir. Karısı ölünce, girdiği bunalımdan kendi çabalarıyla çıkamaz ve doktora başvurur. Doktor, yaşamında bir değişiklik yapmasını önerir; uzun bir tatil iyi gelecektir. Ama kesinlikle yalnızlıktan kurtulmalı, yeniden evlenmelidir. Karısından başka kadın tanımamış, mesleğini de hiç sevmemiş, sosyalist görüşlü, kadınları yalnızca cinsel bir nesne olarak görmüş Senar Kul’un işi kolay değildir. Küçük bir kıyı kasabasında tanıdığı iki genç kadın, Senar Kul’u ‘kadın’ konusunda yeniden düşünmeye zorlarken, kendisiyle bir hesaplaşmaya girmesine de neden olacaktır. Bu iki kadından biri, motelin işletmecisi Senem Hanım, bir de intihar eden babasının geçmişini araştıran genç, güzel Madam Bambu’dur.





8 Ekim 2014 Çarşamba

BİR PSİKİYATRİSTİN GİZLİ DEFTERİ- Gary Small, Gigi Vorgan




NTV Yayınları
336 sayfa
Çeviri: Duygu Akın


Üniversite sınavına girdikten sonra sıra tercih yapmaya gelmişti; şimdi nasıl bilmiyorum ama benim zamanımda önce puanlar açıklanıyor sonra tercih yapılıyordu. 50 kere sistem değiştiği için insan takip edemiyor, zamanında garipsediğim yaşlı teyzelere benzedim valla, "kaç puan aldın? iyi mi oluyor şimdi, en yüksek puan kaç?" gibi diyaloglara girer oldum.

Baştan sona tüm tercihlerim tıptı. El becerime göre ya cerrahiyi seçecektim ya da psikiyatriyi düşünecektim. Bir önceki postumda belirttiğim işletmeye nasıl geldik peki?:) Ertesi gün tercih formumu okula teslim edecektim ve o gece uyku tutmamıştı, küt diye bir ses duydum, sonrasında feryatlar figanlar...Meğer yan komşumuz camdan atlayarak intihara kalkışmış. İçim bi tuhaf oldu, korktum, doktor olsam hayatım hep böyle geçecek dedim, o zamana kadar bunu hiç mi düşünmedim? Düşündüğümü sanıyormuşum demek ki:) Hazır olduğumu hissediyordum, üstesinden gelirim diyordum ama somut bir olay gerekiyormuş sanırım... Ve bütün tercihlerimi sildim, saçma sapan bir liste yaptım. İşte hayatımın kırılma noktalarından biri...

Neyse efendim demem o ki ben bu kitabı ayrı bir ilgiyle okudum. İnsan beyninin sınırlarına (yoksa sınır tanımazlığı mı demeliydim) ilişkin örnekler beni çok şaşırttı. Fiziksel bir takım rahatsızlıkların zihinsel rahatsızlıklara da yol açtığını veya bunun tam tersinin de mümkün olduğunu okuyoruz. 

Kitapta en çok sağlık sistemlerinden etkilendim. Adamlar somut fiziksel bir rahatsızlıkta bile, herhangi bir şeyi atlamamak adına, hastanın bir de bir psikiyatrist tarafından muayene edilmesini istiyorlar. Doktorlar (dahiliyecisi, cerrahı, ortopedisti, psikiyatristi vs) ekip halinde çalışıyorlar. Hasta odaklı bir uygulama yani! 

Bir de ilaç tedavisine başlamadan önce konuşmaya, sorunun temeline inmeye, hastanın duygularını anlamaya yönelik çalışılıyor.

Keşke aile hekimliği uygulaması psikiyatri alanında da olsaydı...Psikiyatristler kafayı yiyecek duruma gelirdi ama en azından birbirimize karşı daha hoşgörülü olmayı becerebilirdik bence...



Kitap Tanıtımından:

Gerçek hikâyeler kurgudan çok daha tuhaftır, Dr. Gary Small da bunu gayet iyi biliyor. Psikiyatriyle ve insan beyni üstüne çığır açıcı araştırmalarla geçen otuz yıl içinde Dr. Small pek çok şey görmüş. Şimdi ofisinin kapılarını açmaya ve kariyerinin en gizemli, ilginç ve tuhaf hastalarını anlatmaya hazır.

Bu kitap bir psikiyatristin zihnine ve onun giderek gelişim gösteren mesleki yaşamına yapılan aydınlatıcı bir yolculuk. Aynı zamanda bu branşın ve daha önce görülmemiş, tanısı koyulmamış çeşitli akıl hastalıklarının perde arkasına da bir bakış… Kitabı okurken kendinizi, bizi insan yapan şaşırtıcı tuhaflıklar üstüne düşünürken bulacaksınız.

Sıkça komik, kimi zaman trajik ve daima etkileyici Dr. Small, sizleri kariyeri içinde Boston'un kalabalık acil servis koridorlarından başlayıp ülke elitlerinin multimilyon dolarlık kayak localarına dek uzayan bir geziye çıkarıyor. Bu gezi sırasında birbirinden tuhaf gerçek karakterleri anlatırken, bir yandan da esrarengiz histerik körlükle, penisinin küçüldüğüne inanan bir adamla, gizli sürdürülen çifte hayatlarla ve ürkütücü derecede psikotik romantik arzularla baş ediyor. Akıl hocası kendi hastası olduğunda Dr. Small'un kariyeri ve kişisel hayatı tam bir döngüyü tamamlıyor ve Small'un kimsenin zihinsel araştırmanın ötesinde olmadığını anlamasını sağlıyor; kendisinin bile...


2 Ekim 2014 Perşembe

GENÇ WERTHER'İN ACILARI- Goethe




ÜBL Yayınları
156 sayfa
Çeviri: Bülent Yılmaz

Genç Werther'in Acıları ince bir kitap ama bebelerin hastalığı, sonra hastalığın bana sirayet etmesi, okul, öğrencilik hayatına alışma, ödev, sunum derken 1 haftayı buldu neredeyse kitabı bitirmem:(  

Evet yeniden öğrenci oldum bu arada, "puan boşa gitmesin bari" mantığıyla yaptığım işletme tercihi yetmezmiş gibi tuttum bir de kamu yönetimi masterı yapıyorum! Kademe ilerlemesi, iş yerinden izinli olma gibi artıları olmasa çekilecek dert değil yeminle! Zira bayramdan sonra bir sunumum, 1 ay sonra bir sunum daha, bilmem kaç zaman sonra da bi kaç ödev teslimim var, araya da bir kaç vize ve final atıcaz tabi ki:( Böhüüüü çok moralim bozuldu valla böyle sıralayınca şimdi:( Beni bu saatten sonra yoga, ahşap boyama neyim paklardı ama neyse zamanla onlara da el atarım kısmetse:)

Bu kadar ağlamadan sonra gelelim kitabımıza... Kahramanımız Werther'in, arkadaşı Wilhelm'e yazdığı mektuplar şeklinde ilerleyen kitabın son kısmında anlatıcı araya giriyor ve sonrasında Werther'in başına gelenleri  onun ağzından okuyoruz. Kafasını dağıtmak için Wahlheim'e giden, doğa yürüyüşlerine çıkan Werther'in hayatı Lotte'yle tanışmasından sonra alt üst olur. İlk andan itibaren ona aşık olan Werther, gelgitler yaşar çünkü Lotte, Albert'la nişanlıdır, sonrasında Lotte ve Albert evlenir; fakat Werther bir türlü Lotte'yi unutamaz.


Kitap genel olarak akıcıydı, Werther'in Albert'la intiharı tartıştığı bölüm çok etkileyiciydi. Sadece Werther'in, Lotte'ye Ossian'dan (James Macpherson tarafından 1760 yılında yazılan bir destanmış bu arada Ossian) bir bölüm okuduğu kısmı sıkıcı geldi bana.

Kitabın yayımlandığı dönemde intihar vakaları artmış; mavi frak, sarı yelekli bir moda akımı başlamış. Edebiyatın gücü işte! O kadar kişi benim yazdığım  bir kitap yüzünden intihar etse kahrolurdum herhalde , Goethe ne düşündü acaba diye de kendi kendime sormadan edemedim.


"Çocukların neyi, niçin istediklerini bilmedikleri hakkında bütün yüksek öğretmenler ve hocalar aynı düşüncedeler; ama çocuklar gibi yetişkinlerin de bu dünyada yalpalayarak dolandıkları, onlar gibi, nereden gelip nereye gittiklerini bilmedikleri, aynı biçimde gerçek amaçlar için uğraşmak yerine, kurabiye, pasta ve sopayla yönetildikleri konusuna gelince: kimse buna inanmak istemiyor, ama bence, elle tutulacak denli açık bir gerçek bu."

"Tanrı'nın bize her gün verdiği iyi şeylerden zevk almak için hep açık kalpli olsaydık, başımıza geldiği zaman kötüye katlanmak için de yeterince gücümüz olurdu."

"Korkuç bir şekilde koşturulunca nefes alabilmek için içgüdüyle bir damarını dişleriyle yaran soylu bir at cinsinden söz edilir. Sık sık böyle duyumsuyorum kendimi, bana sonsuz özgürlüğü getirecek bir damarımı açmak istiyorum."

"İç huzuru şahane bir şey ve sevincin ta kendisi"


Kitap Tanıtımından:

Evrensel boyutlara ulaşmış ünüyle bugün dünya edebiyatının en büyük yazarlarından biri sayılan Goethe, henüz yirmi beş yaşındayken yazdığı Genç Werther'in Acıları'nda, kısa bir süre önce Charlotte adlı genç bir kadınla yaşadığı mutsuz ilişkiden yola çıkmıştı. Edebiyat dünyasına, karşılıksız aşkıyla intihara sürüklenen "Romantik kahraman"ı armağan eden bu büyüleyici mektup-roman, şiirselliği ve yaşama tutkulu bakışıyla okuyucuları mıknatıs gibi kendine çekmişti. Almanya'da bütün gençliği etkisi altına alan romanın, birçok intihara neden olduğu, Werther'in giydiği mavi frak, sarı yelek ve çizmelerin döneminde moda yarattığı, Napoléon'un bile kitabı sürekli yanında taşıdığı söylenir.

Son derece duyarlı ve tutkulu bir genç ressam olan Werther'in, düşsel dostu Wilhelm'e yazdığı mektuplardan oluşan Genç Werther'in Acıları, edebiyatta akılcılığın yerini alan duygusallığın bir başyapıtıdır.