Film: Attila Marcel

2013 Fransa yapımı

Yönetmen: Sylvain Chomet

102 dk.

Komedi

Yönetmen Jean Luc Godard "Fransız sinemasına acıyorum çünkü paraları yok, Amerikan sinemasına acıyorum çünkü fikirleri yok" demiş...

Gülümseyerek okudum bu sözü...

Fransız sinemasını çok farklı ve yaratıcı buluyorum...Farklı bir bakış açısı sunuyor size...

Attila Marcel de çok naif, esprili ve farklı bir anlatıma sahip.

Marcel Proust'un "Rastgele yatıştırıcı bir ilaç ya da tehlikeli bir zehir seçebileceğimiz bir dispansere benzeyen hafızalarımızda her şeyi bulabiliriz." sözüyle başlıyor film...

Anne ve babasını 2 yaşındayken kaybeden Paul, teyzeleri tarafından büyütülür. Dans dersleri veren teyzeleri, Paul'ü de kendi hayalleri doğrultusunda piyanist olarak yetiştirirler. 

Anne babasının ölümü nedeniyle 2 yaşından beri konuşmayan Paul ile aynı apartmanda oturan Madam Proust'un yolları bir şekilde kesişir.

Dairesini küçük bir bahçeye çeviren Madam Proust, kendi hazırladığı bitki karışımı sayesinde bir tür hipnoz seansı uygulayarak kişinin bilinç altını gün ışığına çıkarmaktadır. Ve Paul'e de içinde bulunduğu travmatik durumdan kurtulması için yardım eder. 

Filmde en çok hoşuma giden sahne de Madam Proust'un her zaman gittiği parktaki ulu ağacın, yaşlandığı gerekçesiyle kesilecek olması üzerine eylem yapması...Eylemine son vermesini söyleyen görevliye verdiği cevap ise muhteşem!:)

"...Lanet olası tuvalet kapılarını okusanız yeter! "Lütfen burayı bulduğunuz gibi bırakın!" Helanıza gezegeninizden daha iyi bakıyorsunuz..."

Hoş, biz helamıza, gezegenimize, insanımıza bile bakamıyoruz ya neyse...

Film tam anlamıyla bir komedi değil aslında, gayet hüzünlü sahneler de mevcut ama genel olarak komedi kategorisine sokulduğu için ben de komedi yazdım.

Uzun lafın kısası izleyiniz efendim!:)

Görseller www.beyazperde.com dan alınmıştır.